Zoals gebruikelijk begint de vrijdag met de uitreiking van een "certificate of appreciation' voor degenen die dit weekend weer gaan vertrekken. Al ben ik er maar drie weken geweest en zijn de meesten er veel langer en vaak ook herhaaldelijk, elke bijdrage wordt gewaardeerd en dat is fijn. We kunnen niet de hele wereld veranderen, maar wel een wereld van verschil maken voor één mens tegelijk en een volgende, en een volgende...

Even dag zeggen aan Martha en een de daycrew van de pre-op ( v.l.n.r: Fatimata, Awa, Martha en Oumy).

Aan het eind van de werkdag is er een evaluatiegesprek en moeten er nog allemaal formaliteiten afgehandeld worden, de tas weer ingepakt en de cabin schoongemaakt.

Zaterdagmorgen heb ik gelukkig nog even tijd om de stad in te gaan, wat souvenirs en nog wat van die prachtige, kleurige Afrikaanse stoffen te kopen waarmee ik weer dingen kan maken om voor Mercy Ships te verkopen als ik weer thuis ben.

En dan is het afscheid nemen van iedereen, vooral van mijn lieve roommate Lily Orcel...

We worden uitgezwaaid door een hele groep en dan is het nog ruim een uur rijden naar de luchthaven van Dakar. Het is natuurlijk ook wel weer fijn om naar huis te gaan. We zijn behoorlijk moe, maar voor mij is het niet zo ver vliegen naar Brussel, anderen daarentegen moeten helemaal naar Amerika of Australië en zijn twee, soms drie dagen onderweg..

Lieve blog-volgers, dank jullie wel voor alle support en de leuke reacties, al had ik niet de tijd om daar dan ook weer op te reageren natuurlijk, ik vond het wel fijn. Ook alle sponsors, alle bemoedigende kaartjes (ze hingen in mijn cabin aan de muur), de appjes en niet te vergeten het ondersteunend gebed, ik voel me gezegend met zoveel lieve vrienden om me heen!

Natuurlijk is er nog zoveel meer om te vertellen, maar ik ga weer een uitgebreid fotoboek maken en wie zin heeft komt t.z.t. maar een bakkie halen en dat dan inkijken... altijd welkom!

Hartegroet, Aly