Maandag mag ik nog eens dezelfde chirurg assisteren als in de eerste week: dr.Tertius Venter. Ik besef nu dat het eigenlijk een groot voorrecht is om dit te kunnen en mogen doen. Tertius is een heel bekwaam plastisch chirurg uit Kaapstad, die er ruim twintig jaar geleden een bloeiende eigen praktijk had, goed geld verdiende, een prachtig gezin, alles voor elkaar. Zijn bezoek aan de Anastasis, een voormalig Mercy Ship, en een spirituele ervaring hebben er toe geleid dat zijn leven radicaal is veranderd: Hij besefte dat hem die rijkdom is gegeven om ermee anderen te kunnen zegenen. Hij verkocht de praktijk en werkt sindsdien fulltime onbetaald voor diverse organisaties als Mercy Ships, PAACS, Cure e.a en fietst lange sponsortochten (cyclemilesforsmiles.org)..een rondje langs Google waard om meer daarover te weten!

Dinsdag werken we met dr.Tboogs Burandt uit Alabama, een tweede chirurg is door persoonlijke omstandigheden plotseling verhinderd, waardoor Kim en ik ook beurtelings mogen assisteren. We doen een aantal liesbreuken met plaatsen van matjes. Niets bijzonders voor ons, maar natuurlijk wel voor degenen de het ondergaan..

Woensdag en donderdag nog eens in OK 6 voor de oogchirurgie. Een andere oogarts, Paulius, uit Litouwen is gearriveerd om een paar kinderen met staar te opereren en nu wordt voor het eerst ook het nieuwe phaco-apparaat gebruikt. Staar bij kinderen heeft een genetische oorzaak in combinatie met gebrek aan een bepaalde voedingsstof ( maar ik weet niet meer welke). Op ons verzoek mogen Suzanne en ik donderdagmorgen eerst even mee naar de afdeling, waar het oogverband verwijderd gaat worden bij twee kinderen. We vinden het spannend! Het eerste jongetje van 7 jaar heeft grote moeite met alles wat om hem heen gebeurt en durft zijn ogen niet open te doen...We laten hem met rust en gaan naar de volgende. Die is 9 jaar en aan 1 oog geholpen..de grote verrassing en big smile die we verwachtten te zien is er niet. Het kindje lijkt eerder niet te weten wat hem overkomt en zit er heel beduusd bij..toch grijpt hij wel meteen naar een speeltje dat hem wordt voorgehouden. We begrijpen dat ze natuurlijk niet kunnen plaatsen wat ze zien en dat het allemaal overweldigend is: de vreemde omgeving, al die mensen om hen heen en zoveel beweging.. " kom morgen maar eens terug" zegt Ella, "dan zie je ze rennen en uitgelaten zijn". Ik geloof haar.

Tegelijkertijd wordt er op OK 4 (max-fax) een grote operatie uitgevoerd: een vier maanden zwangere vrouw heeft een groot noma in haar gezicht en door de hormonale veranderingen groeit die ineens gevaarlijk hard. Er zijn drie chirurgen bij betrokken en hoewel er doorbloed was klaar gemaakt blijkt dit niet genoeg. Acuut worden crewleden met dezelfde bloedgroep opgetrommeld om bloed te doneren..

De operatie is een uitdaging en een puzzel: na het verwijderen van de tumor is er een groot gat haar gezicht. Een nieuwe bovenkaak wordt gevormd met bot uit haar heup en daar overheen wordt huid van de schedel geplaatst...

En dan is het deze dag ook nog eens Koningsdag. Met ruim 60 Dutchies aan boord kan dat natuurlijk niet onopgemerkt blijven. Die zorgen dat het Wilhelmus klinkt ( naast het volkslied van Sierra Leone, want die crewleden vieren vandaag Onafhankelijkheidsdag!) en dat er Oudhollandse spelletjes worden gespeeld: zaklopen, spijkerpoepen, ezeltje- prik, koekhappen enz. Grote pret en hilariteit!